Metoda biorezonansu magnetycznego jest jedną z technik stosowanych przez zwolenników niekonwencjonalnych terapii różnych chorób. Jednakże, nadal nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o skuteczność tej metody. Głównym problemem jest brak wiarygodnych badań naukowych, które potwierdzałyby twierdzenia i działanie biorezonansu, tak jak opisują to jego zwolennicy.

Niektórzy ludzie, którzy nie mają pełnego zaufania do medycyny konwencjonalnej lub cierpią z powodu ciężkich lub nieuleczalnych chorób, poszukują alternatywnych, niekonwencjonalnych terapii. Jedną z takich metod jest biorezonans, który często jest przedstawiany jako „magiczne remedium” na wszelkie dolegliwości.

Biorezonans – czym jest?

Biorezonans jest metoda diagnostyczną, która jest uważana za pseudonaukową i niekonwencjonalną. Ta technika jest sprzeczna z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych, znanej jako EBM (Evidence-Based Medicine). Nie istnieją wiarygodne dowody potwierdzające lecznicze działanie biorezonansu na zdrowie pacjenta. Skuteczność biorezonansu jest porównywalna do efektu placebo, czyli substancji lub procedury, które nie mają rzeczywistego wpływu na zdrowie. Podobnie jak w przypadku homeopatii, biorezonans często operuje profesjonalnym językiem naukowym, co ma na celu wzmocnienie przekonania o prawdziwości głoszonych teorii. Jednakże teoria i twierdzenia związane z biorezonansem nie znajdują potwierdzenia w badaniach naukowych i często są sprzeczne z ugruntowanymi teoriami.

Biorezonans – jak przebiega?

Metoda działania biorezonansu jest niejasna i budzi wątpliwości. Konsultacje z wykorzystaniem biorezonansu opierają się na zjawiskach elektromagnetycznych w celach diagnostycznych i terapeutycznych. Metoda ta zakłada, że każda komórka organizmu, bakteria czy pasożyt mają charakterystyczny zakres drgań, który podobno zmienia się w zależności od aktualnego stanu zdrowia i może być wykorzystany do diagnozy. Procedura polega na emitowaniu przez urządzenie odpowiedniego pola elektromagnetycznego, które rzekomo ma leczyć różne choroby organizmu. Badanie odbywa się w pozycji siedzącej, a elektrody są umieszczane na skórze pacjenta i połączone z urządzeniem, co umożliwia przepływ niewielkich dawek prądu przez organizm. W niektórych przypadkach badany trzyma elektrody w dłoniach. Procedura jest bezbolesna, choć może wystąpić niewielkie mrowienie. Jedynym wskazaniem dotyczącym przygotowania się do sesji biorezonansu jest przyjście wypoczętym. Nie ma specjalnych wymagań dotyczących przygotowania się do badania biorezonansem.

Biorezonans – wydajność

Biorezonans polega na wysyłaniu fal elektromagnetycznych o zmiennym nasileniu, które według niektórych twierdzeń mają pomagać w diagnozowaniu różnych chorób. Opinie na temat skuteczności biorezonansu są podzielone, jednak obecnie nie ma wiarygodnych dowodów potwierdzających jego skuteczność. Rzetelne badania naukowe nie wykazały żadnych przekonujących efektów terapeutycznych biorezonansu. W jednej z przeprowadzonych analiz dotyczących łagodzenia atopowego zapalenia skóry u dzieci, biorezonans nie wykazał żadnej skuteczności. Podobnie w innych badaniach dotyczących chorób alergicznych ta metoda okazała się nieskuteczna. Biorezonans magnetyczny może wywoływać efekt psychologiczny podobny do placebo, ale nie istnieją wiarygodne dowody na jego skuteczność. Jest uważany za niekonwencjonalną terapię i nie jest popierany przez medycynę.

Biorezonans – wykrywanie problemów

Biorezonans magnetyczny jest techniką, która rzekomo ma wykrywać i leczyć różnorodne choroby, włączając w to pasożyty jelitowe, choroby alergiczne oraz pomoc w rzuceniu palenia za pomocą biorezonansu. Mówi się również o jego potencjalnej skuteczności w schorzeniach układu ruchu, układu krążenia, zaburzeniach pamięci, koncentracji oraz w chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak stwardnienie rozsiane. Niemniej jednak, brak jakichkolwiek dowodów potwierdzających skuteczność biorezonansu, nie ma również żadnego związku między biorezonansem a wykrywaniem pasożytów ani skutecznym leczeniem infekcji pasożytniczych. Biorezonans jest również wykorzystywany w terapii uzależnienia od papierosów, alkoholu oraz w procesie detoksykacji organizmu. 

Biorezonans a nauka

Skuteczność biorezonansu została poddana badaniom naukowym przeprowadzonym przez lekarzy i innych specjalistów, szczególnie w kontekście terapii chorób alergicznych, autoimmunologicznych i atopowego zapalenia skóry. Jednak żadne z tych badań nie wykazało skuteczności biorezonansu w łagodzeniu lub leczeniu objawów wymienionych schorzeń. Terapia biorezonansem wykazywała podobne efekty do placebo, co jednoznacznie odpowiada na pytanie o skuteczność tej metody. Nie istnieje również wiarygodne świadectwo specjalistów potwierdzające działanie biorezonansu. Podobnie jak w przypadku „cudownych środków”, które rzekomo mają leczyć wiele różnych chorób, okazuje się, że biorezonans nie jest skuteczny w terapii każdej z tych dolegliwości.

Biorezonans – kiedy nie powinien być wykonywany?

Ze względu na niejasny mechanizm działania i brak potwierdzonej skuteczności, stosowanie biorezonansu nie wykazało wielu przeciwwskazań. Jednak istnieją pewne zalecenia dotyczące unikania biorezonansu w określonych sytuacjach. Zazwyczaj wskazuje się na następujące przeciwwskazania: ciążę, choroby nowotworowe oraz obecność wszczepionego rozrusznika serca (stymulatora). Przeciwwskazanie to wynika z faktu, że biorezonans generuje fale elektromagnetyczne, które mogą zakłócać działanie rozrusznika, który jest urządzeniem elektrycznym odpowiedzialnym za regulację pracy serca.

Dużym ograniczeniem biorezonansu jest wysoki koszt. Wizyty związane z tą metodą mogą być kosztowne, a terapia jakiegoś schorzenia może wymagać kilku takich wizyt, co może prowadzić do znacznych wydatków. Warto podkreślić, że lekarze jednoznacznie odradzają stosowanie biorezonansu. Należy zaufać i korzystać z osiągnięć medycyny opartej na solidnych badaniach naukowych. Jeśli pacjent decyduje się na jakąkolwiek pseudonaukową, alternatywną lub niekonwencjonalną „terapię” podczas leczenia z użyciem medycyny konwencjonalnej, powinien koniecznie poinformować o tym swojego lekarza prowadzącego. W ten sposób można uniknąć ewentualnych nieprzyjemnych konsekwencji zdrowotnych.